De Wetgever die eens bezuinigt op de tijd van iédereen in Justitie, goed idee. Op de agenda van de Kamer vandaag (klik hier) staat het wetsvoorstel Battheu in plenaire zitting. In de huidige wetgeving (art. 1254 §6 Ger.W.) moeten echtgenoten die minder dan een jaar (maar langer dan 6 maanden) gescheiden leven, samen en persoonlijk naar de rechtbank van eerste aanleg (REA) komen voor het opstarten van een procedure tot echtscheiding op grond van ‘onherstelbare ontwrichting’.

Die vroeger verplichte “verzoeningspoging” blijft een mogelijkheid, maar wordt nu de uitzondering “als de rechter het nuttig acht” - het eufemisme voor een afschaffing .

Een echtpaar dat meer dan 6 maand uiteen is, brengt alleszins een rechter in zwarte toga niet meer samen, zoveel was al lang duidelijk, en nu is de consequentie doorgetrokken tot in de wet zelf.

Een stukje paternalisme verdwijnt, de gangen van de rechtbank van eerste aanleg worden iets minder “de wachtkamer van de ergernis”. Werkverlet, boze blikken, en zinloze confrontaties: ook dààr bespaar je inderdaad beter op.

Waar terecht niets aan verandert, is de verplichte aanwezigheid van echtgenoten bij de vrederechter, als die ‘dringende en voorlopige maatregelen‘ voorziet tijdens het huwelijk (dus per definitie als er nog géén echtscheiding ingesteld is). De vrederechter - verzoener bij uitstek - bemiddelt immers, en dat doe je niet “op afstand”, met enkel advocaten in je raadkamer: daarvoor is een gesprek “eyeball to eyeball” met de echtgenoten zélf nodig.

Hoe intens - en soms gevaarlijk - dat is, leerde ondertussen opnieuw de moord aan bushalte ‘Gerechtsgebouw’ in de Brugse Langestraat (zie m’n blog van 19 februari ‘Mutter Courage’ hier).

Waar - raar maar waar - evenmin iets aan verandert, is in de REA de verplichte aanwezigheid van beide echtgenoten bij de eerste (en vaak enige) verklaring van echtgenoten die een echtscheiding door onderlinge toestemming (EOT) willen starten.

Dààr luidt de ouwbollige tekst nog altijd: “”de rechter houdt aan beide echtgenoten samen en aan ieder van hen in het bijzonder, zodanige bedenkingen en vermaningen voor als hij gepast oordeelt; hij brengt hun alle gevolgen onder het oog, waartoe hun stap zal leiden”.

“Bedenkingen en vermaningen”. Dàt noem ik eigenlijk “verdoemenis-taal”, en slecht Nederlands erbij, want het is “hen” en niet “hun”. De Hunnen, dat is dan nog iets anders ;-)

In het kader van een echtscheiding op basis van onherstelbare ontwrichting (in tegenstelling tot die EOT) is echter veelal niéts geregeld: de echtgenoten zijn het er enkel eens over dat ze zullen scheiden.

Bijgevolg is er toch wel bemiddeling nodig om het familiale parcours op te volgen.

Dàt wordt echtgenoten nu aangepraat met een “brochure” die ze door de griffier toegestuurd krijgen.

De tekst voorziet dat de griffier dit .... “onverwijld” toestuurt. Tja, weer dat onverkwikkelijke woord. Een beetje grappig vertaald in de Franse tekst door “immédiatement”.... dus “onmiddellijk”. BHV leerde nochtans het verschil tussen “onverwijld” en “onmiddellijk ;-)  Leve het Frans, de taal waarin het sneller gaat ?

Momentje geduld toch wel: die brochure - het wetgevend compromis - moet nog door FOD Justitie tweetalig ineengeknutseld worden, en dat zal dus in de praktijk nog wel wat vertraging geven. Daarenboven is er duidelijk geen “milieu-effecten-rapport” in de zin van “bezint vooraleer je print”... Welk overdadig percentage van ongevraagd toegestuurde brochures zal niet rechtstreeks in de papiermand terecht komen ? Het ware véél zuiniger geweest te verwijzen naar een website, en/of minstens de brochure enkel op aanvraag (via een onmiddellijk meegestuurd bestel-formuliertje) toe te zenden. Dan zou je statistisch meteen ook kunnen meten wie er geïnteresseerd in was...

Er staan overigens nog wat schoonheidsfoutjes in de tekst die op 21 februari 2011 door de Commissie van Justitie van de Kamer aangenomen werd.

“Relevantie” wordt in art. 2 vertaald door “opportunité”, terwijl wat relevant is niet altijd opportuun is, én omgekeerd... En in art 5  is de Franse vertaling weggevallen van de lintwormzin: “met uitzondering van de aan de instaatstelling gewijde zittingen waarop alleen de instaatstelling wordt onderzocht”.... Franstalig België boft ;-)

Als over de kinderen in “kort geding” (door de voorzitter van de rechtbank van eerst aanleg) moet beslist worden (verblijf, omgang, dan is de persoonlijke aanwezigheid van de ouders wél verplicht - een wettelijke nieuwigheid, een beetje een copie van wat bij de vrederechter gebeurt.

Goed zo: wie zei al dat “iedere rechter een beetje vrederechter zou moeten zijn ” ?

De logica zou gebieden dat de vrijgekomen tijd van magistraten in de REA geïnvesteerd wordt in een (overal noodzakelijk) klantvriendelijker aanpak, die precies overleg, communicatie, en bemiddeling concentreert waar er vecht-scheidingen blijven dreigen.  En hopelijk behoudt de vrederechter zijn lokale bevoegdheid voor het familiaal snelrecht: art. 223 B.W. dat echtgenoten en partners probeert te verzoenen of hun problemen buiten een echtscheiding om regelt. Dat de “familierechtbank” diens bevoegdheid zou overnemen oogt niet goed, want de weg naar de “nabijheidsrechter” zal dan nooit zo ver zijn geweest (lees daarover mijn blogs van 23 februari ‘Spoor 1 naar Kortrijk’ hier en van van 23 januari ‘The Far Family Court: nein, danke !’ hier).

Justitie moet mensen bij elkaar brengen als dat zinvol is. Maar Justitie zélf, mag dan niet ver-af zijn....

Wat u vast niet gemist hebt - Ce que vous n’avez certainement pas râté - You didn’t miss this one did you ?

21 02 2011 Wetsvoorstel Battheu, goedgekeurde versie Commissie van Justitie Kamer

03 03 2011 “Niet meer naar de rechter voor foutloze echtscheiding” (De Morgen)

03 03 2011 “109 détenus se sont suicidés en prison en 2010” (Le Monde)

16 02 2011 “Local ‘burqa ban’ violates human rights” (Strasboug Observers)

A quote a day, keeps the doctor away ;-)

“Wouter Beke krijgt een aftastende opdracht”

gisteren gehoord in een radiojournaal !

Photo of the day:

Het meesterwerk van Professor Dekkers die ooit schreef dat je “geen 2 kapiteins op hetzelfde schip kunt hebben”. Lang geleden...

Poem of the day:

“want tussen U en mij ?

daar ligt dus wel 1 plein en een paar eeuwen tussen

nooit zullen gij en ik mekaar zelfs kunnen kussen

wij moeten ons met één gedachte leren sussen:

ooit zal de wereld wel vergaan”

Tom Lanoye, Stadgedichten

You Tube of the day:

filosofie van het vredegerecht: het huis van steen en wolken

Vind met uw cursor de links in de teksten. Trouvez avec votre curseur les liens dans les textes. Find with your curser the web links in the texts.