Bij de beste herinneringen van mijn kwart eeuw vrederechterschap horen niet alleen deze van mijn zittingszaal, m’n raadkamer achter gesloten deuren, en m’n vele plaatsbezoeken, maar die als voorzitter van het kantonhoofdbureau. Niet op weekdag, telkens op zondag, en zelfs vaak op ‘Vaderdag’ in juni...

Voor mij betekende dat telkens de hoogdag van de democratie, dank zij m’n excellent team, een 1.000-tal ‘(niet altijd zo vrijwillige) vrijwillgers’ en alle kiesgerechtigden, die ik dan op mijn ‘ronde van de stemlokalen’ dankte (check link hier, met ook  m’n You Tube film van 14 06 2010...).

Niet alleen de democratie, maar dat intense gebeuren van die dag, ligt me dus aan het hart.

Vandaar, m’n prangende vraag vandaag in De Juristenkrant:

‘Bewindvoering hervormd met Kieswet: hoe beschermd zijn de politieke rechten van ‘beschermde personen’ nog?

Door een recente wetswijziging moet de vrederechter nagaan of een persoon in bewindvoering zijn stemrecht nog kan uitoefenen. Jan Nolf waarschuwt voor een semi-automatische schrapping door vrederechters van de politieke rechten van personen onder bewind.

U zal een déjà vu-gevoel hebben bij het lezen van wat volgt. In De Juristenkrant nr 478 las u dat de sneltreinwet van 8 november 2023 (ondertussen gepubliceerd in het BS van 30 november) een aantal stations miste bij de nieuwste hervorming van de bewindvoering, die deels op 1 januari en voor het overige op 1 september 2025 in werking zal treden.

Een andere sneltreinhervorming van de bewindvoering, zat echter verscholen in de wet ‘diverse wijzigingen inzake verkiezingen’van 28 maart 2023, die er ook al nauwelijks 2 maand over deed tussen indiening van het wetsontwerp DOC 55K3085 en de stemming ervan, maar nu al op 30 oktober jl. in werking trad. Zoals het bord aan de Franse spoorwegovergangen waarschuwt:’un train peut en cacher un autre’.

(...)

Het is opmerkelijk dat de wetgever bij die ‘ideale’ hervorming geen lering geput heeft uit de wetgevende geschiedenis van het specifieke punt van de checklist van art. 492/1 BW, en nog veel minder uit de rechtspraktijk.

(...)

Daarenboven werd de wettelijk voorzien evaluatie van de wet van 2013 niet afgewacht, en werd bij die wetswijziging niemand uit het middenveld betrokken: niet de Nationale Hoge Raad voor Personen met een Handicap (NHRPH-CSNPH), en evenmin de Federale Adviesraad voor Ouderen (FAVO-CCFA) - dat alles in het jaar dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zijn 75e verjaardag viert en de roep voor een Ouderenverdrag steeds luider klinkt.

Het stemrecht is een mensenrecht, en de overheid dient ervoor in te staan dat dit recht ook effectief uitgeoefend kan worden.

Het moet duidelijk zijn dat de wet van 28 maart 2023 die ogenschijnlijk enkel technische knelpunten van de kieswet regelt, meteen de bewindvoering op een historisch en fundamenteel punt wijzigt en onverwacht een nieuwe, drastisch hoge, en permanente drempel opwerpt voor burgers met een handicap.’

Werk aan de winkel dus, voor de ministers Paul Van Tigchelt, Annelies Verlinden en Karine Lalieux....

Want, om zowel de Talmoed als filosofe Alicja Gescinska in De Morgen van 8 december 2023 te parafraseren: ‘wie één stem redt, redt het stemrecht’.

De volledige tekst van m’n analyse vindt u verder in De Juristenkrant (uitgave Kluwer - Legal World) van 20 12 2023.

En binnenkort leest u het nog veel uitgebreider in een boek, jawel.

Lezen dus ! Maar zoals ik op Twitter ook altijd aanmoedig met #blijfbewegen #keepmoving : blijf niet stillzitten (zie je hieronder...)

En ondertussen hierna met dit kaartje ook m’n allerbeste wensen voor 2024, want dit wordt een uitermate boeiend jaar, en een stevige test voor onze democratie...

Maar ook zo dankbaar voor wat 2023 me bracht, tussen ‘brandende zorgen’ in...